ما چقدر زود باور هستیم .

دانشجویی که سال آخر دانشگاه را می گذراند در پروژه خود از ۵۰ نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت و یا حذف ماده شیمیایی «دی هیدروژن مونوکسید» توسط دولت را امضا کنند و برای این خواسته خود دلایل زیر را عنوان کرده بود :
۱- مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ می شود.
۲- یک عنصر اصلی باران اسیدی است .
۳- وقتی به حالت گاز در می آید بسیار سوزاننده است .
۴- استنشاق تصادفی آن باعث مرگ فرد می شود .
۵- باعث فرسایش اجسام می شود .
۶- حتی روی ترمز اتوموبیل ها اثر منفی می گذارد .
۷- حتی در تومورهای سرطانی نیز یافت شده است .
از ۵۰ نفر فوق ۴۳ نفر دادخواست را امضا کردند.
۶ نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر می دانست که ماده شیمیایی «دی هیدروژن مونوکسید» در واقع همان آب است !
عنوان پروژه دانشجوی فوق بود : «ما چقدر زود باور هستیم» !!!